Historia samego obrazu okryta jest tajemnicą

Jubileusz koronacji cudownego obrazu Matki Boskiej Wielickiej skłania do refleksji i kontemplacji przepięknej namalowanej na kamiennej płycie ikony Łaskawej Pani i Dzieciątka Jezus. Aby wejść w kontemplację i dziękczynienie dobrze jest poznać wielowiekową historię relacji mieszkańców Wieliczki z Matką Bożą i niepoliczonych wyproszonych za Jej wstawiennictwem łask i cudów oraz wszelkiej pomocy. Pięknie to ujmuje Pieśń o Matce Bożej Łaskawej łaskami słynącej w kościele Reformatów w Wieliczce (na melodię Serdeczna Matko) wydrukowana ok.1933r. „Bądź pozdrowiona Królowo Polski, Bądź pozdrowiona Księżno Wieliczki, Matko Łaskawa to rezydująca, W mieście Wieliczce dawno z łask słynąca. Bogarodzico, już całe trzy wieki, jak doznajemy tu Twojej opieki, Kraj, miasto, klasztor, kopalnia, górnicy, Biedni, strapieni i nędzni grzesznicy”. Od tej pory upłynęło nam prawie kolejne sto lat pod opieką Jej Syna i Jej, pełnej łaski i rozdawczyni łask Bożych.Ju

NA GÓRNICZYM PRZEDMIEŚCIU, W PRZYDROŻNEJ KAPLICZCE

Historia samego obrazu okryta jest tajemnicą. Najstarsze zapiski podają pierwszą informację o kulcie Matki Bożej i Jej obrazie znajdującym się wraz z obrazem św. Antoniego z Padwy, bardzo czczonego patrona górników w poświęconej mu, murowanej, przydrożnej kaplicy, ulokowanej na łące wielickiego wójta, która w 1609 roku została wykupiona przez miasto. Ojciec Albin Sroka w książce Sanktuarium Matki Boskiej Wielickiej pisze, że obraz ten według przekazu przywieźli kupcy z południa, z Włoch lub krajów bałkańskich:

– ma wymiary 62×86 cm i grubość 3 cm, wykonany jest techniką olejną, przemawiającą za szkołą włoską, wzorem greckiej Eleusy

– Matka Boża na lewym ramieniu trzyma ubrane w muślinową sukienkę Dzieciątko Jezus a sama odziana jest w czerwonego koloru suknię i płaszcz opadający z ramion, którego pierwotny kolor błękitny z upływem czasu przeszedł w zielony

– praca górników w tamtym czasie była bardzo niebezpieczna i ciężka, obawiali się o życie niepewni, czy powrócą po niej z wielickich podziemi. Dlatego codziennie w drodze zawierzali się oni Panu Bogu przez wstawiennictwo Matki Bożej i szczególnie czczonego jako patrona świętego Antoniego

W KLASZTORZE OJCÓW FRANCISZKANÓW, ZJEDNOCZONY Z HISTORIĄ MIASTA I POLSKI

– obraz przeniesiono z kapliczki do nowo wybudowanego klasztoru Ojców Franciszkanów w 1623 roku

– o osiedlenie w Wieliczce prosili Franciszkanów radni i zarząd salin, w efekcie klasztor w Wieliczce ufundował król Zygmunt III Waza jako wotum obiecane Bogu za zwycięstwo, grunt ofiarowali mieszczanie bardzo licząc na umocnienie religijności i odnowienie i uchowanie w Wieliczce wiary

– wszelkie zawieruchy wojenne i najazdy dotykały boleśnie mieszkańców miasta i samej świątyni, przykładowo: rok 1657 Obraz został znieważony i odarty z wszelkich ozdób podczas najazdu wojsk Węgrów, Mołdawian i Kozaków Rakoczego. Ojciec Albin Sroka podaje przypuszczenie, że obraz mógł tak być zniszczony, że malowano go niemal od nowa

– w centrum szczególnego zainteresowania pielgrzymkowego znajdował się obraz 2 sierpnia, podczas słynnych odpustów Porcjunkuli w których od XVIII wieku do II wojny światowej uczestniczyły tłumy pątników z olbrzymiego terenu, którego zewnętrzną granicę stanowiły m.in. Myślenice, Bochnia, Wola Batorska, Igołomia

– do Trzeciego Zakonu i Szkaplerza Karmelitańskiego przystępowano u stóp ołtarza Matki Boskiej Łaskawej

– nawiązując do Wyzwolenia Ojczyzny z 1918 roku miasto Wieliczka ufundowało w 1935r. ornat złocony z wyhaftowanym orłem Polski

– 8 grudnia 1945 roku na głowę Dzieciątka Jezus i Matki Boskiej włożono pozłacane korony, do ręki Maryi włożono berło a Dzieciątka monarsze jabłko, jako wotum za ocalenie Wieliczki i klasztoru z pożogi wojennej

– w latach 1954-1956 komuniści klasztor zlikwidowali

– w 1961 roku w czasie nasilonego prześladowania Kościoła, przed odpustem Porcjunkuli w którym wzięło udział 6000 wiernych, prowincjał o. Maurycy Przybyłowski klęcząc przed ołtarzem Matki Wielickiej wypowiedział akt oddania Ojczyzny oraz Prowincji zakonnej opiece Matki Bożej Łaskawej.

Barbara Zapadlińska

Tekst był opublikowany w jubileuszowym koronacyjnym wydaniu Panoramy Powiatu Wielickiego luty/2020

Skip to content